خداحافظ 1390

سلام دوستای خوبم.

تا چند ساعت دیگه سال 1390 تموم میشه و وارد یه سال جدید میشیم.

1390 یه سال پر از خاطره بود. اتفاقای خوب و بد زیادی برای همه ما توی این سال رخ داد و حالا با همه خوبی ها و بدی هاش داره میره که برای همه خاطره بشه. سال 90 برای ما خیلی بد شروع شد! مامان میگه شاید 90 تنها سالی بوده که براش با چشم گریون تحویل شده! و اگه یادتون باشه دلیلشم حادثه برای علی بود که خدا رو هزار مرتبه شکر به خیر گذشت.

برای ما درسته که با اشک شروع شد ولی در کل سال زیبا و خوبی بود. مهمترین اتفاق این سال برامون این بود که فهمیدیم داریم 4 نفر میشیم. داداش کوچولوی من هدیه زیبایی بود که تو این سال خدا به ما داد و الان آرزو میکنیم که به سلامت پاشو بذاره توی دنیا و خونه کوچیک ما رو بیشتر از همیشه سرشار از شادی بکنه.

و البته اتفاق بد این سال هم رفتن عموی بابایی از بین ما بود. که حتما توی عید ما عدم حضورشون رو بیشتر حس میکنیم و امیدواریم که روحشون قرین رحمت باشه.

برای من، سالی که گذشت سالی پر از رشد بود. رشد فکری و رشد جسمی. خیلی چیزها که سال گذشته برام نامفهوم بود الان برام معنا گرفته. امیدوارم توی سال 91 من و همه دوست های کوچولوم بیشتر یاد بگیریم و تواناتر بشیم.

آخرای ساله و ما یه عالمه دعا و آرزوی خوب برای همه دوستامون داریم.

اول از همه برای همه مریض ها آرزوی شفا داریم.

خدایا تن سالمی که به ما دادی نعمتیه که هر جور شکر بگیم باز هم کم گفتیم.

بعدش هم برای همه شما یه سال خوب با برآورده شدن همه آرزوهای خوبتون رو آرزو میکنیم.

در حال حاضر من توی خواب ناز هستم! آخه امروز صبح خیلی زود بیدار شدم.

یک سال گذشت و خیلی از ما ها توی خواب بودیم! انشاالله سال 91 سال بیداری همه ما باشه!

پی نبشت: مامان امسال با همه بی حالی هاش!! کلی همت کرد و برای سال 91 خودش برام تقویم طراحی کرد. (سالهای گذشته توی عکس پرینت سفارش میدادیم) عکس های تقویم توی ادامه مطلب هستش